Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
пыран
зат. көне. Батырдың соғыста киетін киімі. Әсіресе, Наурызбай п ы р а н ы н киіп, пырағын мініп, қалқанын қапсыра ұстап шыққанда, тым айбаттанып кетер еді (Қазыбек бек, Түптұқияннан., 269).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пыран


будет выглядеть так: Что такое пыран