Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
пышана
сын. жерг. Бейшара, сорлы, пұшайман. Пыш-пышқа болмаса жанға сая бермейтін п ы ш а н а байқұстар әртүрлі күңкіл шығара бастады (Қ.Ысқақ, Тұйық, 70). Өңшең п ы ш а н а байқұстар жұтынып қойып бір-бірін аңдысқан (Қ.Ысқақов, Қараорман, 55).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пышана


будет выглядеть так: Что такое пышана