салма
Iзат. жерг. Үйдің, қораның төбесіне салатын ағаш, сырғауыл. Елу үйден он шақты кедей қостанып барып, с а л м а шабады (Ж.Тілепбергенов, Ізбасар, 141).
II
зат. жерг. Төбесіне салма қойып, оның үсті бір нәрсемен жабылған лапас. Ішкөйлегі ағараңдап, қамыс с а л м а н ы ң астында, кермеде қаңтарулы тұрған Елікжиреннің қасына барды (Ж.Кәрменов, Ақылбайдың әні, 14).
III
зат. этногр. Шаңырақтың тоғынынан сәндік үшін шашақтап түсіріп қоятын бау; аспабау. Мұны с а л м а деп те атайды (Ә.Тәжімұратов, Шебер., 29).
IV
Салма алу [ілу]. Жер қазып, оған қошқар немесе тайыншаның денесі (салма) тасталады да, жігіттер атпен шауып келе жатып, әлгіні іліп алып кету ойыны (Ө.Жолымбетов, Айгөлек, 77). Қазақша күрес, тоғыз құмалақ, бәйге, жорға жарыс, с а л м а а л у, сайыс, көкпар, жамбы ату, қыз қуу, жаяу жарыс, садақ тарту т.б. спорт түрлері жаңа мазмұнға ие болып, жастарымызды тәрбиелеуге қызмет етуге тиіс (Лен. жас, 07. 05. 1976, 4). Салма көже. Қазандағы сорпаға, сүтке қамырды жұлып-жұлып салып, пісірген көже. – Аманжан, түс төсектен, с а л м а к ө ж е іш, айналайын (М.Қуанышбаев, Тайталас, 21). Бір жілігін ажыратып, етін ұсақтап турап, өзі баппан жасайтын с а л м а к ө ж е пісірді (Ш.Құмарова, Әйел шырағы, 282). Салма салды. этногр. Қазақ үйді боран құлатып кетпес үшін, ұштары шаңғараққа байланған жіптің ортасына ауыр зат бастырып қою немесе үй ішіне қағылған екі қазыққа тартып байлап тастау. Осы кезде арпалысқан боран келді. Күлшира үйге бақан тіреп, с а л м а с а л д ы (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 13).