Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сарала
Iзат. Бетіне майы шығып тұрған құрт көже. Бұл жақ с а р а л а деп атайтын бетінде сары майы қалқыған құрт көженің бір кесесін тастап алды (Береке бастауы, 77).
II
ет. Бұлғау, ластау; сараласатпақ ету. Адам мен айуанның с а р а л а м а ғ а н, ластамаған жері қалмапты (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 147). Сарала етек. Етегі (көйлегі) кір-кір (әйел). Ауылдың с а р а л а е т е к сарпылтаң көп бәйбішесінің бірі болып шыға келді (Ә.Асқаров, Таңд., 421).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сарала


будет выглядеть так: Что такое сарала