Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
селеуіт
зат. жерг. Сұлба. Он жылдан бері тарамыс денелі Инелікке (Оспанқожа) хан көзі қанша үйренгенмен, мына алдында тұрған с е л е у і т т е н шошып кетті. Иә, бұл адам емес, адамның с е л е у і т і еді (І.Есенберлин, Алмас., 133). Енді аздан кейін жау қолының с е л е у і т і де көріне бастады (Бұл да, 237).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: селеуіт


будет выглядеть так: Что такое селеуіт