Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сенделекте
ет. жерг. Тәнтіректе. Сөзі осы жерге келгенде нағашы атам отырған орнынан с е н д е л е к т е й тұрып, кеңк-кеңк етіп жылап жіберген еді (Т.Әлімқұлов, Тірліктен., 50). Мастықтан есін білмей көшенің ортасында с е н д е л е к т е п жүрген қызды милиционерлердің мотоциклге салып, ес жиғызатын орынға алып кетуге мәжбүр болғанын баяндадым (Қаз. әдеб., 15. 12. 1972, 4).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сенделекте


будет выглядеть так: Что такое сенделекте