Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
собал
сын. жерг. Салбырап қалған, босбелбеу, ынжық; собалақ. Артықбай дейтін бір с о б а л осы ауылдан сельсовет болып сайланып еді, сол діңкіл: «Бармасаң протокол жасайды, «подсот» кетесің, дейді (Б.Майлин, Таңд., 132). Малайға сенетін күн емес қой, әйткенмен мына с о б а л Еркеш бала күннен қолда өсіп еді (Бұл да, 365).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: собал


будет выглядеть так: Что такое собал