Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сонадай
үст. сөйл. Анадай; алыс, әудем (жер). «Уазик» ажылдап келіп, ойқастай бұрылды да, шиқ етіп с о н а д а й жерге тоқтай қалды (Ә.Асқаров, Таңд., 360).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сонадай


будет выглядеть так: Что такое сонадай