Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сорақай
сын. жерг. Сорақы. Екі көзім болат қанжар ұстаған с о р а қ а й д а (О.Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 149). С о р а қ а й әлі бұлтарып, бері бұлтарып жүріп, ақыры қолыма өзі келіп түсті (Бұл да).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сорақай


будет выглядеть так: Что такое сорақай