Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сөре
зат. көне. Сөре деп жаугершілік заманда өлген адамдарды мекеніне апарып жерлегенше қалдыра тұратын, жарым үй – жарым жаппаны айтады (Ғ.Мүсірепов, Ұлпан, 68). Сөрелеп қою. Алыста қайтыс болған жағдайда туған жерге жерлеу үшін сөреде сақтап, мүмкіндік туған кезде апарып жерлеу. – Ендеше мені ол барған жерге көмбеңдер. «С ө р е л е п қ о й ы п, сүйегімді Ұлытауға ап келіп қоямын» десеңдер, көшулеріңе рұқсат (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 9, 270).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сөре


будет выглядеть так: Что такое сөре