сусек
Iзат. Астық сақтайтын, ағаштан жасалған үлкен жәшік. Атам заманда ұмыт болып кеткен ат қорадағы ескі ұраны қайта ашып, с у с е к т е г і астық біткенді сонда апарып құйды (Қ.Ысқақов, Тұйық, 46). – Қазан – отта, қажайтының – с у с е к т е! Қалғанын өзің тауып аларсың! (Қ.Ысқақов, Қараорман, 204).
II
зат. жерг. Атқа шөп салатын жер; оттық, ақыр. – Отқа қоятын уақытты өзің айт, Шаяхмет аға! С у с е к к е шөп салып қойдық. Сіздің ел с у с е к дей ме, оттық дей ме? (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 377).