Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сұңқадам
сын. жерг. Қу, сұм, сұмырай. Әнеукүні тұз алуға келсем, сол мегежіндей мамырлаған с ұ ң қ а д а м д ы қақ төрдің алдына жалпайтып отырғызып қойыпты (С.Сматаев, Алғашқы асу, 67). – Ойбай, с ұ ң қ а д а м! Өл де маған (С.Сматаев, Елім-ай, 2, 248).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сұңқадам


будет выглядеть так: Что такое сұңқадам