Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сүйесін
зат. көне. Сүйеніш, таяныш, тірек. Еңсегей бойлы Ер Есім, Есім, сені есірткен Есіл де менің кеңесім. Ес білгеннен, Есім хан, Қолыңа болдым с ү й е с і н, Қолтығыңа болдым демесін (Жиембет жырау: Жеті ғасыр., 1, 40). Өзінің басы қай күні жойылары белгісіз – ендігі с ү й е с і н осы Мұрат-Мұхамед деп білген (М.Мағауин, Аласапыран, 2, 407).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сүйесін


будет выглядеть так: Что такое сүйесін