Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сыбыршы
зат. Жасырын түрде хабар беріп тұрушы; тыңшы. Кенжетай Есенейдің әрі атшысы, әрі с ы б ы р ш ы с ы (Ғ.Мүсірепов, Ұлпан, 31). Оспан-Қода Әбілқайырдың Самарқанттағы с ы б ы р ш ы с ы болуға қолма-қол көнді (І.Есенберлин, Алмас., 129).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыбыршы


будет выглядеть так: Что такое сыбыршы