сыған
зат. жерг. Сараң. Құлқынға итті құйып адам да құл, Тек қана с ы ғ а н болмай, жомарттық қыл. Күнінде қойдың етін бергеннен соң, Болыпты еркелейтін үрмек түгіл (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 87). Байдың баласы әкесінен өткен с ы ғ а н екен, арық тоқтыны қоя беріп, сүйегі кішкене бір қой әкеліпті (А.Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік., 5, 25). Қысқасын айтқанда, осы аз байлық біткеннен кейін ағаларың барған сайын с ы ғ а н, барған сайын қарау болып өзгеріп барады (Т.Әлқанұлы, Тірліктен., 96).