Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сыздық
зат. қ. ө н е р. Сәндік үшін жүргізілетін жіңішкерек алтын күміс талшықтары. Ол темірлерге қақталған күміс шабылады. С ы з д ы қ т а р, ширатпалар жүргізіледі. Үзбелер, шытыралар қағылады. Маржан тасты қозалар орнатылады (Ж.Бабалықұлы: Ер қанаты, 260). Шыңылтыр жарғақтарға тігілетін кесте, жүргізілетін с ы з д ы қ, бастырылатын баспа, салынатын оюлар қанша! (Жұлдыз, 1974, №9, 185).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыздық


будет выглядеть так: Что такое сыздық