Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сыпа
Iзат. Жағылған оттың мұржасы астынан өтіп, жылтып тұратын, биіктеу етіп жасалынған кірпіш еден; кәң. Төбесі жабық, бір қабырғасына ши тұтылған тізе бойы с ы п а үстінде 3-4 адам шай ішіп отыр (Т.Бердияров, Жастық., 62). Ас үйдің ішінен тандырмен жалғас с ы п а соғылған. Тандырға жағылған оттың түтіні сыпаның астындағы мұржадан өтетін болғандықтан, ас үйдің едені үнемі жылы боп тұрады (Білім және еңбек, 1972, №6, 27).
II
зат. Биіктеу, төрт қырлы етіп жасалған қарпайым бейіт. Жұмағұл өзіне таныс бес-алты с ы п а мен төртқұлақты көктей өтіп, ағасының зиратының басына жетті (А.Мекебаев, Алапат, 317). Сердәлі с ы п а с ы н ы ң бас жағында шарта жүгінген Тұрманқожа мүләйім кейіпте алақан жайған қалпы күрсіне күбірлейді (Бұл да, 355).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыпа


будет выглядеть так: Что такое сыпа