Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
сырға
Iзат. Жылқының жіліншік буыны мен бақайының түйіскен жері. Сырғасы таю. Буыны шығып кету (Х.Арғынбаев, Қаз. мал шаруаш., 15).
II
зат. бот. Қайың ағашының күз кезіндегі сырға тәрізді салбырап тұрған бүршігі (тұқымы). Үйдің алды жапырағы алақандай емен, с ы р ғ а с ы салбыраған қайың екен (Ш.Мұртазаев, Қызыл жебе, 199).
III
Сырға той. этногр. Қалыңдыққа сырға тағуға келген кезде жасалатын кішігірім той. Бір аптаның алдында ана Құндыздар баласына с ы р ғ а т о й жасаған емес пе еді (Т.Әлқанұлы, Тірліктен., 218).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сырға


будет выглядеть так: Что такое сырға