Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тақтырауан
зат. Араб елінде түйеге ерттеліп, бай адамдар мінетін, асыл таспен, жібекпен сәнделген жазы (қом). Жомарт ердің иманы судай тасқан, Намарттың мұндай жерде құты қашқан. Түйеге т а қ т ы р а у а н мінеді екен, Ол топта иығы басып, бақыты асқан (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 4, 107).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тақтырауан


будет выглядеть так: Что такое тақтырауан