Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тақымгеш
зат. сөйл. Тақымгер. Т а қ ы м г е ш т е р жұдырыққа түкіріп, тепсінеді, қаны бойда құтырып. Ат пен адам айтқызбай-ақ сезеді. Таянғанын таланына тығырық (Жалын, 1974, №4, 109).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тақымгеш


будет выглядеть так: Что такое тақымгеш