Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
таппа
үст. жерг. Кенет, бірден; мүлде. Бәрі де төбеден тас түскендей т а п п а тиылып отырып қалды (Д.Досжанов, Жолбарыс, 63). Қауға сақал әлгі саудыраған сөзуарлығынан т а п п а тиылды (Бұл да, 296).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: таппа


будет выглядеть так: Что такое таппа