Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тасшай
зат. Шайдың ұсақ қалдықтарынан тақталап жасалған шай түрі; кірпіш шай. Бүтін т а с ш а й л а р д ы арамен бөліп, алушының қалтасына шақтап: жарты, шерік, ашмөңке, құртмөңке қып, алдын ала дайындап қояды (Қ.Жұмаділов, Таңғажайып., 84). Жүсекең т а с ш а й д а н бір-ақ мысқыл мытып алып, тырс еткізіп аққұманға тастап жіберді (Қ.Ысқақ, Таңд., 3, 44). Дорба түбіне қолын созды. Дүре т а с ш а й, ағаш қалақ, ескі орамал, шытқа оралған қатты бірдемелер (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 247).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тасшай


будет выглядеть так: Что такое тасшай