Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тасшыбын
зат. зоол. Таулы жерде болатын уағырақ шыбын. Түнде қоңыр салқын болып, т а с ш ы б ы н, оқыра сиырлардың мазасын алмайды және олар тыныш жайылып, жақсы тойынады (Қазақст. ауыл шаруаш., 1960, №1, 48).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тасшыбын


будет выглядеть так: Что такое тасшыбын