Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тәбип
зат. көне. Емші, дәрігер. Патша балгерлердің жиды бәрін, жиып алып айтады ішкі зарын. Қожа, молда, т ә б и п т і жиып айтты: - Дауасын тапқан алсын дүние малын (Бабалар., 1, 36). Бірнеше заманнан соң Саломон т ә б и п өзін үлкен дәрігермін деп жүрді (Дала уалаяты, 1994, 515).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тәбип


будет выглядеть так: Что такое тәбип