Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тәреку
Iзат. жерг. Қайтыс болған адамның ырым-сырымынан алған (тиген) үлес. Мүмкін, мен т ә р ек у алғанмен молдалық қылмайтын шығармын (С.Әлжіков, Күле көрме, 69). Әркім өз пешенесіне жазылған т ә р е к у д і базарлағанға не жетсін (К.Ахметбеков, Ақдала, 606).
II
зат. жерг. Жай-жапсары, қамы, әуресі, әлегі. Ертеңді-кеш осы қу малдың т ә р е к у і деп-ақ мұрнымызға су жетпей өлетін болдық (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 125). Көрші ауылдарда малды өріске шығарудың т ә р е к у і м е н сиыр сауып, қозы-лақ қайырмалап жүрген бірліжарымды әйелдердің жаулығы ағараңдайды (Бұл да, 2, 437).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тәреку


будет выглядеть так: Что такое тәреку