тиын
Тиын салу. этногр. Алақанға тиын салып ойнайтын ұлттық ойындардың бір түрі. Тек ашық алаңдарда ғана ойналатын ақсүйек, соқыртеке, түйе-түйе, қасқұлақ, т и ы н с а л у, ақбайпақ, ақшамшық, көрші, шалма, шертпек, қарамырза, сиқырлы таяқ т.б. ойындар шыққан (Б.Төтенаев, Қаз. ұлт. ойын., 9). Тиын сауды. Сатып, тиын етті, тиын жасады. Қауын-қарбызды көгендегі қозы-лақтай ғып тізіп, тоқал тамның көлеңкесінде т и ы н с а у ы п отыратын жарықтық (Р.Отарбаев, Біздің ауыл., 133). – Оқымасаңдар біз сияқты сауда жасап, өмірбақи т и ы н с а у ы п өтесіңдер, - деді Бибігүл (Ә.Байбол, Теміржол., 51).