Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тобырға
зат. көне. Барабанның бір түрі; ұрмалы саз аспабы. Кернейлер барылдап, шиқылдап, жылап-зарлап, барабан, т о б ы р ғ а л а р дүрсілдеп, тарсылдап жорыққа шығуға тағы белгі берді (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 434).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тобырға


будет выглядеть так: Что такое тобырға