тоғыт
зат. 1. Қырқар алдында жүнін шайырдан тазартып алу үшін қойды ағынды өзен суына салып, жүздіру ісі. Бертінде Айғанша т о ғ ы т қ а батқан қойды шығарамын деп суға кетіп өлген (Қ.Тоқморзин, Үш кие, 224). 2. Қырқып алған соң қой терісіндегі қотыр, қышыма, көнтек ауруларын емдеу үшін арнайы жасалған ұзынша шұңқырдағы суға кірәлін қосып, оған қойды салу ісі (купка). Сол бетімен олар т о ғ ы т т ы ң қасынан бірақ шықты. Т о ғ ы т т а н онша алыс емес тепсең жазыққа хан ауылы жабағы жүн қырқа бастапты (Ә.Кекілбаев, Үркер, 505). Т о ғ ы т т а н дұрыс өтуінің басы-қасында боламын (Қаз. әдеб., 21.11.1975, 2).