тоқылдақ
зат. муз. Тоқылдаған дыбыс шығаратын саз аспабы. Мәселен, мынадай аспаптар бар: дудыға, асатаяқ, жетіген, шертер, қылқобыз, шаңқобыз, сырнай, т о қ ы л д а қ, дабыл, дауылпаз, сыбызғы т.б. (О.Хаймолдин: Жұлдыз, 1974, №9, 183). Музейдегі аспаптарды былайша жіктеп бөлдік. Ішекті-ыспалы немесе қияқты саз аспаптар (қобыздар, сазген, бозаншы, егек), уілдекті аспаптар (керней, сыбызғы, үскірік, бұғышақ), дабылды аспаптар (дабыл, даңғыра, кепшік, т.б.), дабылды-сылдырлы аспаптар (дудыға, т о қ ы л д а қ) т.б. (Қаз. әдеб., 13.07.1984, 12).