Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
топан
зат. жерг. Дене бітімі, көлемі. Әншейінде кеудесі есіктей болып, қыры сынбай жүретін жігіттің т о п а н ы азайып, шөгіп қалған екен (Қ.Жұмаділов, Көкейтесті, 74). – Сен өзің арғы үлкен атаңа тартыпсың-ау! – деді разы болған пішінмен, қол-аяғың серейген, т о п а н ы ң молдау көрінеді (Бұл да, 126).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: топан


будет выглядеть так: Что такое топан