Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
торамжыла
ет. жерг. Біріктіру, қосу, байланыстыру. Әр саусақ пен а лақанның бармақ бас арына жұқа былғарыдан сақина жасаған да, соның бәрін жіңішке таспалармен т о р а м ж ы л а п өріп, қолғап секілдендіріпті (Қ.Салғарин, Соқпақ., 58).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: торамжыла


будет выглядеть так: Что такое торамжыла