Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
торасұн
зат. көне. Моңғол арағы; боза. Қонақтарға арналған ту бие сойылды, шелектеп т о р а с ұ н, сабалап қымыз әкелінді (І.Есенберлин, Алтын орда, 1, 67). Бұрын Қырымға хан болып жүрген кезінде жүзім шарабы, моңғол т о р а с ұ н ы м е н әуреленетін болса, соңғы жылдары олардан гөрі күштірек орыстың сымакунын (самогонын) ішіп жүрген (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 490).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: торасұн


будет выглядеть так: Что такое торасұн