төртқұлақ
зат. этногр. Төрт құлақ етіп жасалған зират. Жұмағұл өзіне таныс бес-алты сыпа мен т ө р т қ ұ л а қ т ы көктей өтіп, ағасының зиратының басына жетті (А.Мекебаев, Алапат, 317). Кірпіштерін есек арбамен митыңдап тасып, ауылдың сырт жағындағы қорымға өзіне т ө р т қ ұ л а қ салыпты (С.Оспанов, Бақытты., 40). Ертесіне молданы жанымызға алып, әкем мен шешемнің т ө р т қ ұ л а ғ ы н ы ң басына барып құран оқыттық (С.Оспанов, Сопы., 127).