Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
тұғыжым
сын. жерг. Құнжыңдап, тұғжыңдап қалған; тұғжың. – Іштерінде Есетжан мінетіндей біреуі жоқ, өңшең т ұ ғ ы ж ы м (Ә.Кекілбаев, Үркер, 278). Астында - әбден мінілген т ұ ғ ы ж ы м жирен (Ш.Айтматов, Ерте келген., 114).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тұғыжым


будет выглядеть так: Что такое тұғыжым