Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тұрала
ет. 1. Жылқының май табанына «тұра» деп аталатын мүйізгек өсік шығу. Тұра – жылқының табанына түсетін мүйізгек. Қазақтың әлсіреген малды «т ұ р а л а п қалды» деуі осыдан (С.Мұқанов, Таңд. шығ., 15, 85). 2. ауыс. Әлсіреп орнынан тұра алмай қалу. Егер белінен шойырылып т ұ р а л а п жатқан малға ақбүйректің бұршақтай дәнін пайдаланса, мал тәулікке жетпей тәуір болып кетеді (Лен. жас, 23.11.1972, 1).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тұрала


будет выглядеть так: Что такое тұрала