Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тұрғышы
зат. қ ұ с б е г і. Бүркіт ұстап, биікте тұрушы адам. Салбурынға қатысушылар беске бөлінеді. Олар: т ұ р ғ ы ш ы л а р, қағушылар, тосқауылшылар, ізшілер, бақыршылар (Шаңырақ, 423). Т ұ р ғ ы ш ы л а р – бүркіт ұстап, биікте тұрушылар (А.Сейдімбеков, Тауға біткен, 94).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тұрғышы


будет выглядеть так: Что такое тұрғышы