түнемелік
Iзат. 1. Көшкен ел жолжөнекей қонып, малдың аяғын суытатын (түнететін) жер. Көктеуден жайлауға, жайлаудан күзеуге үдере көшкен қалың ел ұбақ-шұбақ болып келгенде, мал аяғын суытар бір т ү н е м е л і г і де осы жер (Лен. жас, 07.04.1974, 4). 2. Сырты қоршаулы қора. Күн бата тұсақтар т ү н е м е л і к к е қамалып, шашпаға ертемен жегізілетін шөп шашылады (Лен. жас, 16.05.1972, 2).
II
зат. Малды түнде жаю ісі; түнек. Жылы күндері қораға әкелмеймін. Т ү н е м е л і к т е жайып жүрмін (Фермаға кел., 27).