Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
түптұлға
зат. әдеб. Жазушы шығармасына типтік бейне болған адам. С.Мұқанов, айталық, өзі жазған шығармаларының т ү п т ұ л ғ а л а р ы м е н (прототиптерімен) кездесіп, сұхбаттасуды салтқа сіңірген екен (ҚазССР ҒА Хабарлары, 1975, №3, 11).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: түптұлға


будет выглядеть так: Что такое түптұлға