Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тырмыш
зат. Отынды, қурайды арқаға көтеру үшін, оны тігінен және көлденеңінен буады. Тырмыш соның көлденең буылған жібі. Анда-санда арқасындағы тобылғыға шалқалап сүйеніп отыра кетіп, т ы р м ы ш т ы босатып, шүмектеп аққан теріп сүртеді (Ә.Қалдыбаев, Таңд. шығ., 3, 38).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тырмыш


будет выглядеть так: Что такое тырмыш