Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тышырақай
сын. жерг. Тұштаңдап қалған, тынымсыз, мазасыз. «Райымның» т ы ш ы р а қ а й ы есіне түсті. Ол қазір қамау судың балығына белшесінен батып жатқан болар (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 55).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тышырақай


будет выглядеть так: Что такое тышырақай