Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
тіс
Тістің мөрі. Тістің үстіндегі бедері, ирек-ирек жері. Тісін ағартты. поэт. Аузын батырды, тісін көрсетті. Сыйласа медетке қараған он шақты үй сыйлар. Онда да былайғы жұрт бөрінің бөлтірігі деп, т і с і н а ғ а р т п а с ы н а кім кепіл (Е.Рахимов, Тентек., 23). Тісін тұтты. Тісін ұстап қалды, қармады. Т і с і ң д і т ұ т ы п, көмекейіңе тұғырланып әрең жұтылатын құм қауындар өседі (Б.Шаханов, Қаратау., 47).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тіс


будет выглядеть так: Что такое тіс