Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ханғұл
зат. Тоғайлы жерлерде тіршілік ететін, денесі шағын, шоқтығы биік бұғы тұқымы; тоғай бұғысы. Сондай-ақ ХІХ ғ-дың аяғына дейін Сырдария өзенінің жағасында тоғай бұғысы (х а н ғ ұ л) тіршілік еткен (А.Бекенов, Қазақст. аң., 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ханғұл


будет выглядеть так: Что такое ханғұл