ханталапай
зат. т ар. 1. Хан ел сенімін ақтамаған жағдайда әміршінің бар мал-мүлкін тұяқ қалдырмай бөлісіп алу дәстүрі. Х а н т а л а п а й аяқ астынан жасалмаған. Алдымен ескертулер жасалған. Егер әмірші оған құлақ аспаса, содан кейін әміршіге х а н т а л а п а й жасаған (Аңыз адам, 2011, №19, 30). 2. Асықтарды шашып жіберіп, талапайға салу ойыны. Ежелгі қазақ қоғамында ханталапай зорлық емес, ел ағаларының шешімімен жүзеге асатын жаза. Қазақ балаларының «Х а н т а л а п а й» атты ойыны осының анық көрінісі (Аңыз адам, 2011, №19, 30). Түрлі бояумен боялған бір дорба асықтарды ортаға төгіп салып иірмекіл, х а н т а л а п а й ойнаймыз (Жалын, 1977, №3, 20).