Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шабыл
ет. Күміс жалату, күміспен сәндеу. Ұңғының (үзеңгі ұңғысы) екі бетіне күміс ш а б ы л ы п, дәл ортасына қызыл көз салынған (ХАрғынбаев, Қаз. ер-тұрм., 195). Қас бетін (ердің) ою-өрнек салынған жұқа темірмен жабады. Ол темірлерге қақталған күміс ш а б ы л а д ы (Ер қанаты, 260).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шабыл


будет выглядеть так: Что такое шабыл