Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шажамай
зат. Қамшының өрімі мен алақанының жалғасқан, бүктеліп тұрған жері; екі бөлігінің біріккен тұсы. Жайшылықта қамшыны ілгенде ш а ж а м а й ы н а н іледі (Қаз. этнография., 3, 416).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шажамай


будет выглядеть так: Что такое шажамай