Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шақылдақ
I… Ш а қ ы л д а қ – үлкендігі тышқандай ғана, таудағы жартаста болатын аң. Сырттай қарағанда қоян пішіндес, бірақ құлағы кіші. Ол жауы төне бастағанын сезсе, шақылдап қоя береді. Інде тіршілік етеді (Қазақст. ауыл. шаруаш., 1987, №5, 43). Үкі негізінен аламан, сұртышқан, саршұнақ, қосаяқ, ш а қ ы л д а қ сияқты кеміргіштермен қоректенеді (Наурызым, 190).
II
зат. Астықты құстардан қорғау үшін, қаңылтырдан жасалған, шақылдаған дыбыс шығаратын құрал. Кемелжан екеуміз тарыны қоримыз. Қолымызға сақпан, қаңылтырдан ш а қ ы л д а қ алып кешке дейін жүгірумен тыным таппаймыз (Р.Қилыбаев, Өмір өткел., 12).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шақылдақ


будет выглядеть так: Что такое шақылдақ