Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шарғы
Iзат. жерг. Төңірек, айнала, аумақ; Өз тұрғылары секілді бұл да ауыл үйдің ш а р ғ ы с ы н а н ұзамай, қарттыққа, қариялыққа таман жантайып, соның келесіне көшкен (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 225).
II
Шарғы болды. Күнәһар болды, жазалы болды. Бұдабай өзге сөзден өлеңге ұста, Елуден асып жасым келді алпысқа. Қорқамын қылап, ш а р ғ ы б о л а ма деп, Тастар ем бір-екі ауыз жазып нұсқа (Ел аузынан, 161).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шарғы


будет выглядеть так: Что такое шарғы