Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шәңгек
зат. көне. Топырақ таситын құрал; зембіл. Қаған мен Үгедейдің арасында болған сол сөзден кейін, он төрт таңатқанда, қолына кескір, қазғыр, ш ә ң г е к алған құлдар жеті биіктің үстіне айдап шығарылған (Е.Тұрысов, Темірлан, 133).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шәңгек


будет выглядеть так: Что такое шәңгек