Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шеңгел
зат. бот. 1. Шөл-шөлейтті, сортаңды жерлерде өсетін, ұзындығы 2-3 м-дей тікенді бұта. 2. Осы өсімдіктің сүрегі. Бұл мақсатқа жергілікті құрылыс материалдары: қамыс, ш е ң г е л, жыңғыл кең пайдаланылуда (Еңбек туы, 06. 02. 1965).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шеңгел


будет выглядеть так: Что такое шеңгел