Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шепқалқан
зат. көне. Жауынгерлерден құрған қалқан, бөгет. Сол себепті Нұра қатқылының төрт жағынан елу шақырымдай жерде мың жауынгерден ш е п қ а л қ а н құрған (І.Есенберлин, Алмас., 230).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шепқалқан


будет выглядеть так: Что такое шепқалқан